Tekst van Roel Smit.

Ik houd van mensen die met passie een mooi vak beoefenen. En die dat vak ook steeds beter gaan beheersen en zichzelf voortdurend meer willen leren. Tot in de perfectie. Het is jammer dat je zulke mensen steeds minder tegenkomt. Iedereen die een camera rechtop kan houden, noemt zich fotograaf. Iedereen die niet bibbert tijdens het filmen is een videoproducent. En wie meer dan twee zinnen foutloos kan schrijven al gauw een schrijvend journalist.

Dick Vader is een vakman. Hij leerde me zoveel van het vak fotografie dat ik als hoofdredacteur kon beoordelen wat goed of niet goed is aan een foto. Zonder mezelf ooit fotograaf te willen of durven noemen. Sinds ik Dick Vader ken, weet ik hoezeer goede fotografie een vak is, want Dick beheerst niet alleen de kunst van het fotograferen, hij kan er ook prachtig over vertellen.
Dick startte als professioneel fotograaf heel ver voordat iemand kon vermoeden dat er ooit een digitaal fototijdperk zou komen. Het was de tijd van donkere kamers, fotopapier in veel gradaties, chemicaliën, Rodinal, Kodak D-76, tegenhouden en doordrukken, mooie geaccentueerde wolkenluchten en altijd zorgen voor voldoende doortekening in donkere en lichte partijen. De switch naar de digitale fotografie maakte Dick zoals van hem verwacht mocht worden, hoewel ik er zeker van ben dat hij soms met enige weemoed terugdenkt aan die goeie, ouwe doka.
Maar rolfilm en papier, digitale beelden en computers, het zijn slechts hulpmiddelen. De essentie van goede fotografie verandert daardoor niet wezenlijk. Die essentie blijft vakmanschap. Dat zit in grote dingen, maar ook in de details. Zorgen dat je overal op voorbereid bent. De juiste camera’s voor alle omstandigheden, reservemateriaal, extra licht. Je weet immers maar nooit.
Vakmanschap in combinatie met talent zorgt voor prachtige foto’s. Terecht dat daarvan op deze website nu een fraaie selectie te zien is. Het was daarvoor eigenlijk de hoogste tijd. Geniet ervan!

Roel Smit
Communicatieadviseur/journalist/trainer/presentator